Blasphemous 2 Review – Meer Metroidvania dan Dark Souls (2024)

Blasphemous 2 lijkt op het eerste gezicht ontzettend veel op Dark Souls. Wat betreft verhalende elementen en de visuele stijl heeft het daar wel een aantal invloeden van, maar qua fundament is het veel meer een Metroidvania. Daarin zit het net niet zo goed in elkaar als soortgelijke games uit het genre. Toch is Blasphemous 2 ondanks een aantal problemen een ontzettend vermakelijke game.

Manusje van alles

Blasphemous probeerde met het origineel al een 2D versie van de extreem populaire gamereeks Dark Souls te bouwen, vooral qua visuele stijl en de bazen die je als speler tegen het lijf loopt. Het tweede deel gaat daar vrolijk mee verder. Met name het verbinden van levels in de wereld van Blasphemous 2 is een belangrijk onderdeel dat bekend zal zijn bij liefhebbers van Dark Souls.

De games van FromSoftware uit de SoulsBorne reeks behoren tot mijn favoriete games, met als absoluut hoogtepunten Elden Ring. De afgelopen tijd ben ik ook verslingerd geraakt aan het Metroidvania genre. Persoonlijke hoogtepunten daarin zijn Hollow Knight en Metroid: Dread. Hollow Knight heeft in zekere zin het verpest. Er zijn maar weinig games die net zo goed zijn. Logischerwijs is Blasphemous 2 een game die hier veel inspiratie uit haalt. Dat is voornamelijk terug te zien in de puzzels in de game. Deze zijn erg inventief en maken gebruik van de nieuwe wapens in de game. Je start dan wel met één wapen, alvorens je de overige twee kunt vinden. Uiteindelijk heb je ze alle drie nodig om alle puzzels door te komen.

Doordat Blasphemous 2 een combinatie is tussen mijn favoriete genres zou dit in theorie de perfecte game moeten zijn. De game is met zo'n tien tot vijftien iets langer dan het origineel. De game wist me te pakken en ik ben er dan ook in een aantal sessies doorheen gefietst. Het speelt dan ook heerlijk weg. De combat is voor een game als deze zeer uitgebreid, de bazen zijn uitdagend en de soundtrack is werkelijk fantastisch. Toch heb ik na het uitspelen van de game het idee dat er iets mist om Blasphemous 2 echt speciaal te maken. Het is een goede game, maar gaat niet voor de extra mile zoals veel andere titels uit 2023 wel weten te doen. De game probeert van alles tegelijk te doen. Het is daarmee zeer ambitieus, maar benadert niet de perfectie die Hollow Knight wel benadert.

Een lust voor het oog

De protagonist in Blasphemous 2 heet opnieuw The Penitent One, het hoofdpersonage dat ook speelbaar was in de eerste game. De sequel begint met de hoofdpersoon die opstaat vanuit zijn doodskist. Als speler moet je erachter komen hoe het kan dat The Penitent One opstaat uit de dood. Wat volgt is een interessant verhaal. Door een wat ouderwetse vocabulaire, die we wederom kennen uit de werelden van Dark Souls en Elden Ring, is het soms wat lastig om bij te benen. Je krijgt misschien niet direct ieder detail mee in de eerste playthrough, maar je hebt in Blasphemous 2 ook niet de VaatiVidya's van deze wereld nodig om alles te kunnen volgen.

In de reis richting het einde van het verhaal is het smullen geblazen wat betreft de visuele stijl. Blasphemous 2 doet uiteraard ontzettend denken aan klassiekers die je vroeger misschien wel hebt gespeeld op de Gameboy Advance, terwijl er tussendoor ook cutscenes te ontdekken zijn die juist weer geen gebruik maken van de pixel art. Op ieder detail lijkt te zijn gelet in het uitdenken van de artstyle. Niet alleen de sprites van de personages, eindbazen en wapens zien er goed uit, maar ook de achtergronden zijn veelal om te smullen. Dat alles wordt zoals eerder gezegd ondersteund door een uitstekende soundtrack. Deze is gecomponeerd door Carlos Viola, die ook verantwoordelijk was voor de muziek van het eerste deel. Wanneer de speler zich veel in hetzelfde gebied bevindt kan dit wel iets te veel in herhaling gaan treden, maar de bombastische stukken die voorbij komen tijdens gevechten tegen eindbazen maken dat ruimschoots goed.

Verbeterde combat

In het origineel gebruikte de hoofdpersoon enkel een zwaard. Deze kon wel de nodige upgrades krijgen, maar verder was de combat redelijk eendimensionaal. Nu maakt de game naast een hoop spells (deze heten in-game prayers) ook gebruik van een aantal nieuwe wapens. Aan de wapens zit een complete skill tree verbonden om de combat een stuk meer diepgang te geven dan in het origineel. Ontwikkelaar The Game Kitchen lijkt goed te hebben geluisterd naar de feedback.

Nu is er een zwaard waarmee je kunt parryen, een soort knots aan een ketting die meer schade doet en twee kleinere zwaardjes in dual wield die onwijs snel zijn. Met name het zwaard viel goed in de smaak omdat je hiermee de combo's werkelijk aaneen kunt rijgen. De speler krijgt ontzettend veel tools tot de beschikking om de skill set uit te breiden. Aan de andere kant zorgt dat er ook voor dat Blasphemous 2 geen lastige game is. Natuurlijk kunnen spelers er zelf voor kiezen om bijvoorbeeld prayers niet te gebruiken om de game uitdagender te maken. Zelfs zonder de prayers had ik buiten de eindbaas bij veel bazen genoeg aan maximaal twee of drie pogingen om ze te verslaan.

Ook bij puzzels was er zelden echt een uitdaging te vinden, hoewel het wel inventief in elkaar stak. Bij Hollow Knight zijn er bepaalde jump puzzels waarbij je echt goed je best moet doen om het tot een goed einde te brengen. Dat miste ik een beetje bij Blasphemous. De grootste uitdaging lag hem vooral in het uitzoeken wat je moet doen als speler. Er staat wel een icoontje op de map, maar dat is niet altijd exact waar je moet zijn. Daardoor was ik op een gegeven moment een flinke poos de weg kwijt, al kan dat ook komen door mijn eigen onkunde.

Mist afwerking

Hoewel de combat en het voortbewegen door de schilderij-achtige levels over het algemeen goed werkt ben ik wel tegen een aantal bugs aan gelopen. Het was zeker niet gamebreaking, maar toonde toch aan dat Blasphemous 2 niet op ieder punt even gepolijst is. Zo waren er een aantal bugs met de camera die niet op de juiste momenten mee wist te bewegen, of vijanden die jou wel konden aanvallen maar zich buiten het scherm bevonden.

Ook tijdens een aantal gevechten met bazen liep ik wel eens tegen bugs aan. Dit was eigenlijk nooit in mijn nadeel. Het kwam er voornamelijk op neer dat je bazen sporadisch vast kon zetten. Dit gebeurde vaak wanneer je veel aanvallen achter elkaar deed tegen een baas dichtbij een muur. Dit kwam wel echt maar bij één a twee bazen voor, waardoor het uiteindelijk niet heel vervelend werd. Nogmaals, het is dus niet dat de game met touwtjes aan elkaar is geknoopt. Over het algemeen speelt Blasphemous 2 uitstekend, maar voor de perfecte afwerking moet er nog wel een kleine patch overheen.